Geriatrie, of geriatrische geneeskunde, is een specialiteit die zich richt op de gezondheidszorg van ouderen. Het heeft tot doel de gezondheid te bevorderen door ziekten en handicaps bij ouderen te voorkomen en te behandelen. Er is geen vaste leeftijd waarop patiënten onder de hoede kunnen zijn van een geriater of geriatrisch arts, een arts die gespecialiseerd is in de zorg voor ouderen. Deze beslissing wordt eerder bepaald door de behoeften van de individuele patiënt en de beschikbaarheid van een specialist. Het is belangrijk om het verschil op te merken tussen geriatrie, de zorg voor ouderen en gerontologie, de studie van het verouderingsproces zelf. De term geriatrie komt van het Griekse γέρων geron dat “oude man” betekent, en ιατρός iatros wat “genezer” betekent. Geriatrie wordt echter soms medische gerontologie genoemd.

Verschillen tussen volwassen- en geriatrische geneeskunde

Geriatrie verschilt van de standaardgeneeskunde voor volwassenen omdat het zich richt op de unieke behoeften van de oudere persoon. Het verouderde lichaam verschilt fysiologisch van het jongere volwassen lichaam en op oudere leeftijd wordt de achteruitgang van verschillende orgaansystemen zichtbaar. Eerdere gezondheidsproblemen en levensstijlkeuzes veroorzaken een verschillende constellatie van ziekten en symptomen bij verschillende mensen. Het optreden van symptomen hangt af van de resterende gezonde reserves in de organen. Rokers consumeren bijvoorbeeld vroeg en snel hun ademhalingssysteemreserve.

Geriaters maken onderscheid tussen ziekten en de effecten van normale veroudering. Zo kan nierinsufficiëntie een onderdeel zijn van veroudering, maar nierfalen en urine-incontinentie niet. Geriaters streven ernaar de aanwezige ziekten te behandelen en gezond ouder worden te bereiken. Geriaters richten zich op het bereiken van de hoogste prioriteiten van de patiënt in het kader van meerdere chronische aandoeningen en op het behoud van de functie.

Verhoogde complexiteit

De afname van de fysiologische reserve in organen zorgt ervoor dat ouderen bepaalde soorten ziekten ontwikkelen en meer complicaties hebben door milde problemen (zoals uitdroging door milde gastro-enteritis). Meerdere problemen kunnen samenkomen: Een lichte koorts bij ouderen kan verwarring veroorzaken, wat kan leiden tot een val en een fractuur van de femurhals (“gebroken heup”).

Ouderen hebben specifieke aandacht nodig voor medicijnen. Vooral ouderen worden onderworpen aan polyfarmacie (het nemen van meerdere medicijnen). Sommige ouderen hebben meerdere medische aandoeningen; sommigen hebben zelf veel kruidenmedicijnen en zelfzorggeneesmiddelen voorgeschreven. Deze polyfarmacie kan het risico op geneesmiddelinteracties of bijwerkingen verhogen. In één onderzoek bleek dat voorgeschreven en niet-voorgeschreven medicijnen vaak samen werden gebruikt bij oudere volwassenen, waarbij bijna 1 op de 25 personen mogelijk een groot risico liep op een grote interactie tussen geneesmiddelen. De metabolieten van geneesmiddelen worden voornamelijk uitgescheiden door de nieren of de lever, die bij ouderen mogelijk verstoord zijn, waardoor aanpassing van de medicatie noodzakelijk is.

De ziektepresentatie bij ouderen kan vaag en niet-specifiek zijn, of het kan delirium of vallen omvatten. (Longontsteking kan bijvoorbeeld gepaard gaan met lichte koorts en verwarring, in plaats van hoge koorts en hoest bij jongere mensen.) Sommige ouderen vinden het moeilijk om hun symptomen in woorden te beschrijven, vooral als de ziekte verwarring veroorzaakt , of als ze cognitieve stoornissen hebben. Delirium bij ouderen kan worden veroorzaakt door een klein probleem zoals obstipatie of door iets zo ernstig en levensbedreigend als een hartaanval. Veel van deze problemen zijn te behandelen als de oorzaak kan worden ontdekt.

Geriatrische reuzen

De zogenaamde geriatrische reuzen zijn de belangrijkste categorieën van stoornissen die bij ouderen voorkomen, vooral wanneer ze beginnen te falen. Deze omvatten immobiliteit, instabiliteit, incontinentie en een verminderd intellect / geheugen.

Sarcopenie, de afname van spiermassa met de leeftijd, levert een belangrijke bijdrage aan het valrisico, instabiliteit, immobiliteit en invaliditeit bij de geriatrische populatie.

Slechtziendheid en gehoorverlies zijn veelvoorkomende chronische problemen bij ouderen. Gehoorproblemen kunnen leiden tot sociaal isolement, depressie en afhankelijkheid omdat de persoon niet langer met andere mensen kan praten, informatie over de telefoon kan ontvangen of eenvoudige transacties kan aangaan, zoals praten met een persoon bij een bank of winkel. Visieproblemen leiden tot vallen als gevolg van struikelen over ongeziene objecten, het verkeerd innemen van medicijnen omdat de schriftelijke instructies niet konden worden gelezen en het verkeerd beheren van de financiën.